صداي روشن تو

شروع مشرقيِ آفتاب هاي جهان

در اين سكوت شبانه،

هزار مرتبه صبح

پر از نسيم و طراوت

صداي روشن تو

آبشار سيالي

پر از زلالِ تر و تازگي ست

كه در ادامه ي آن است

آب هاي جهان

تمام دشت

در آستان نيايش

پر است از دَم تو

در آن دقايق ناب

ترنم شفاف!

فرات، زمزمه نوش ِ زلال زمزم تو.



[ صفحه 74]