نماز، قطع نظر از محتواي خودش با توجه به شرايط صحت، دعوت به پاك سازي زندگي مي كند، چرا كه مي دانيم آبي كه با آن وضو مي گيرد و غسل مي كند و محلي كه در آن غسل و وضو انجام مي شود و مكان و



[ صفحه 61]



لباس نمازگزار و فرشي كه بر آن نماز مي خواند بايد از هر گونه غصب و تجاوز به حقوق ديگران پاك باشد؛ بنابراين كسي كه آلوده به تجاوز، ظلم، ربا، غصب، كم فروشي، رشوه خواري و كسب اموال حرام باشد چگونه مي تواند مقدمات نماز را فراهم سازد؟ در نتيجه، تكرار نماز در پنج نوبت در شبانه روز خود دعوتي است به رعايت حقوق ديگران و مي توان گفت نماز، انسان را فرشته خو مي كند، زيرا نمازگزار از همه ي بدي ها پاك است. هر كس كه نمازگزار است پاكيزه خوي و نيكوكردار و نيكورفتار است، از درنده خويي، بدگويي، تنبلي و ولگردي بي زار و بركنار است.