نماز، روح ايمان را در انسان تقويت و نهال تقوا را در دل پرورش مي دهد،



[ صفحه 58]



و مي دانيم كه «ايمان» و «تقوا» نيرومندترين سد در برابر گناه است و اين همان چيزي است كه در قرآن كريم آمده است:

(و أقم الصلوة ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر). [1] .

و نماز را اقامه نما كه همانا نماز است كه اهل نماز را از هر كار زشت و منكر باز مي دارد.

و اين همان چيزي است كه در احاديث مي خوانيم: افراد گناه كاري بودند كه شرح حال آنها را براي پيشوايان اسلام بيان كردند فرمودند: غم مخوريد، نماز آنها را اصلاح مي كند و كرد.

روي أن فتي من الأنصار كان يصلي الصلاة مع رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، و يرتكب الفواحش، فوصف ذلك لرسول الله صلي الله عليه و آله و سلم فقال: «ان صلاته تنهاه يوماً ما»، فلم يلبث أن تاب؛ [2] .

در روايت است كه جواني از انصار نمازهايش را با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مي خواند ولي كارهاي زشت هم انجام مي داد. اوصاف او را براي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نقل كردند. حضرت فرمودند: نمازش او را از زشتي ها باز خواهد داشت، مدتي نگذشت كه كارهاي زشتش را رها كرد.

پرسش: افرادي هستند كه نمازگزارند؛ ولي گناه هم انجام مي دهند چگونه نماز آنها را حفظ نمي كند؟

پاسخ: 1. هر نمازي هرچه هم كوتاه و به اصطلاح كم اهميت باشد، باز هم



[ صفحه 59]



به همان مقدار انسان را از گناه باز مي دارد كه براي همان چند لحظه هم كه شده خودش را از نجاست هاي ظاهري و گناه حفظ مي كند.

2. اگر نماز با شرايط صحت و قبولي و كمالش اقامه شود قطعاً از كارهاي زشت اجتناب مي شود. مشكل آن است كه نوعاً نمازها بعضي از آن شرايط را دارا نمي باشند.

3. كسي كه نماز واقعي مي خواند مانند كسي است كه لباس سفيد پوشيده است و حاضر نيست هر جايي بنشيند و شديداً مراقبت مي كند.

4. به جواب هجدهم همين بخش رجوع شود.