هميشه اضطراب و نگراني يكي از بزرگ ترين بلاهاي زندگي انسان ها بوده و هست. و عوارض ناشي از آن در زندگي فردي و اجتماعي كاملاً محسوس است.

هميشه آرامش يكي از گمشده هاي مهم بشر بوده، و به هر دري مي زند تا آن را پيدا كند و اگر تلاش و كوشش انسان ها را در طول تاريخ براي پيدا كردن آرامش از طرق «صحيح» و «كاذب» جمع آوري كنيم خود كتاب بسيار قطوري را تشكيل مي دهد.

بعضي از دانشمندان مي گويند: به هنگام بروز بعضي از بيماري هاي واگيردار «وبا» از هر ده نفر كه ظاهراً به علت وبا مي ميرند اكثر آنها به علت نگراني و ترس است و تنها اقليتي از آنها حقيقتاً به خاطر ابتلاي به بيماري وبا از بين مي روند!

به طور كلي «آرامش» و «دلهره»، نقش بسيار مهمي در «سلامت» و «بيماري» فرد و جامعه و سعادت و بدبختي انسان ها دارد، و چيزي نيست كه بتوان از آن به آساني گذشت و به همين دليل تاكنون كتاب هاي زيادي



[ صفحه 49]



نوشته شده كه موضوع آنها فقط نگراني و راه مبارزه ي با آن، و طرز به دست آوردن آرامش است.

تاريخ بشر پر است از صحنه هاي غم انگيزي كه انسان براي تحصيل آرامش به هر چيز دست انداخته و در هر وادي گام نهاده، و تن به انواع اعتيادها داده است؛ ولي قرآن با يك جمله ي كوتاه و پرمغز، مطمئن ترين و نزديك ترين راه را نشان داده و مي گويد: «بدانيد كه ياد خدا آرامش بخش دل ها است».

براي روشن شدن اين حقيقت قرآني به توضيح آن توجه كنيد: