اهتمام اولياي دين به اقامه ي نماز
1. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: يا أباذر! ان الله جعل قرة عيني في الصلاة و حببها الي كما حبب الي الجائع الطعام، و الي الظمآن الماء، و ان الجائع اذا اكل شبع، و ان الظمآن اذا شرب روي، و أنا لا اشبع من الصلاة؛ [1] .
اي اباذر! به تحقيق خداوند نماز را نور چشمم قرار داده و آن را محبوب من ساخته است همان گونه كه طعام و غذا براي شخص گرسنه دوست داشتني است [با اين تفاوت كه] به تحقيق گرسنه با خوردن غذا سير شده و تشنه با نوشيدن آب سيراب مي گردد اما من از نماز خواندن سير نمي شوم.
2. حضرت صادق عليه السلام مي فرمايد: ان علياً في آخر عمره يصلي في كل يوم و ليلة ألف ركعة؛ [2] .
به تحقيق علي عليه السلام در آخر عمر خويش در هر شبانه روز هزار ركعت نماز مي گزارد.
3. حسن بصري مي گويد: ما كان في الدنيا أعبد من فاطمة عليهاالسلام، كانت تقوم
[ صفحه 31]
حتي تتورم قدماها؛ [3] .
هيچ زني عبادتش بيشتر از فاطمه ي زهرا عليهاالسلام نيست، آن بزرگوار آن قدر براي نماز و عبادت روي پا مي ايستاد كه پاهاي مباركش متورم مي شد.
4. در عصر روز تاسوعا امام حسين عليه السلام به برادرشان ابوالفضل عليه السلام فرمودند:
ارجع اليهم و استمهلهم هذه العشية الي غد لعلنا نصلي لربنا الليلة، و ندعوه و نستغفره فهو يعلم اني أحب الصلاة له، و تلاوة كتابه، و كثرة الدعاء و الاستغفار؛ [4] .
نزد آنان برو و امشب را مهلت بخواه تا بتوانيم امشب نماز به جا آورده و دعا و استغفار نمائيم، زيرا خداوند مي داند كه من نماز و خواندن قرآن و زياد دعا كردن و استغفار نمودن را دوست دارم.
پاورقي
[1] مستدرك الوسائل، ج 1، ص 74.
[2] بحارالانوار، ج 43، ص 76 و 84.
[3] همان، ج 43، ص 76.
[4] مقتل الحسين مقرم، ص 211.