امام رضا عليه السلام در فلسفه نماز جماعت مي فرمايد:

يكي از آثار نماز جماعت تشويق افراد بي حال است؛ مثلا همين كه نام مقدس حضرت مهدي عليه السلام برده مي شود علاقمندان و عاشقان به احترام حضرت قيام مي كنند، افراد بي حال، همين كه ديدند آنها قيام كردند آنها هم به پاخواسته و احترام مي كنند،نماز هم يك تشويق عملي براي افراد بي نشاط است [1] .



مفتاح در خير بود، الفت ياران

اوقات نماز است كه وا مي شود آن در



مگذار شود فوت نمازي به جماعت

تأليف قلوب است در آن، جان برادر



فيضي كه به دلهاي جماعت رسد از حق

هرگز نبود عشري از آن واحد خودسر





[ صفحه 119]