در شرح احوال عالم متتبع و پركار و نمونه ي عالي استقامت و همت والا، مي خوانيم:

شيخ با اين همه اشتغال پر دامنه ي علمي و تتبعات فرصت گيري كه داشت، از انجام دادن عبادات اسلامي و رياضيات شرعي و تهذيب نفس غفلت نمي كرد.

شب چهارشنبه ي هر هفته پياده از نجف به مسجد سهله (در 10 كيلومتري نجف) مي رفت و در آنجا به نماز و دعا و عبادت مي پرداخت، اين كار وي تا مدتي پس از رسيدن به سن 80 سالگي همواره ادامه داشت.

شيخ، امام جماعت نيز بود و اين سنت ديني و اجتماعي را به پا مي داشت.

تا سال 1357 ه.ق در مسجد شيخ طوسي (در نجف) نماز جماعت مي خواند، از اين سال به بعد كه در راه كربلا دچار



[ صفحه 22]



تصادف شد و آسيب ديد به علت دوري راه مسجد شيخ طوسي تا منزل وي، «مسجد آل طريحي» را انتخاب كرد، و تا چند سال پيش از درگذشتن اين سنت را تعطيل نداشت [1] .



[ صفحه 23]