سحرخيزي، فضيلت زيادي دارد، هر كس به جايي رسيد در سحر رسيد، متأسفانه در 24 ساعت شبانه روز، شيطان خواب سحر را بسيار شيرين مي كند تا مردم را از فيض سحر محروم گرداند و در اين كار موفق هم بوده است. ديده ايد، روستائيان ماست را مي زنند تا كره اش را بگيرند، يعني از چند من ماست، مقداري كره مي شود و بقيه اش دوغ،؛ حال انسان هم چنين است، از 24 ساعت عمر انسان در شبانه روز كره اش در هنگام سحر آماده مي شود كه آن موقع همه در خوابند و شيطان، كره عمرها را مي گيرد، آنچه براي مردم مي ماند دوغ است. اميد است ان شاء الله مردم خداجوي عادت به سحرخيزي و تهجد و نماز شب كنند و نگذارند بهترين حاصل عمرشان را شيطان ببرد.



[ صفحه 209]



اگر چه نماز شب و تهجد، يعني همان سحر و سحرخيزي يعني نماز شب كه مظروف است و ظرفش سحر است و ما مطالب زيادي را در بخش هاي مختلف اين كتاب مخصوصا بخش نماز شب از ديدگاه آيات قرآن آورده ايم، اما در عين حال اين بخش را مستقلا به عنوان سحرخيزي آورديم كه علاوه بر چندين داستان جالب در اين زمينه، اشعار شاعران عارف را هم در اين جا آورديم تا هم يادي از آن شاعران بزرگ كه عمري با سحرخيزي و شب زنده داري سپري كردند، شده باشد و هم شب زنده داران و سحرخيزان عزيز از اشعار عرفاني و بلند بالاي آنان استفاده كنند و هم لطافت و زيبايي و شيريني خاصي به كتاب حاضر بخشيده باشد.