امام صادق عليه السلام مي فرمايد:

«مردمي كه از رختخوابشان بلند مي شوند بر سه قسم هستند:

يك گروه اند كه اين بلند شدن از رختخواب به نفعشان است و به ضررشان نيست. گروه دوم عكس گروه اول است يعني به ضررشان است و



[ صفحه 109]



به نفعشان نيست. و گروه سوم نه نفع مي برند و نه ضرر.

امام گروه اول: كسي است كه از رختخوابش بلند مي شود و وضو مي گيرد و نماز مي خواند و خداوند عزوجل را ذكر مي گويد.

اما گروه دوم: كسي است كه از هنگام بلند شدن به طور مرتب مشغول گناه و معصيت است تا دوباره به خواب برود.

اما گروه سوم: كسي است كه سراسر شب را خواب است تا صبح او نه سود مي برد و نه زيان. [1] .