الف) ملا حسينقلي همداني مي گويد:

1 - معاصي را ترك كن كه منشأ همه خيرات، ترك گناه است؛ اگر چنان چه گناهي از تو سر زد سريع به سجده برو و استغفار كن و دو ركعت نماز بخوان و توبه كن و از خداوند بخواه كه تو را مورد عفو قرار دهد.

2 - اين كه مي بيني معاصي در نظرت سهل و ساده شده به خاطر اين است كه اولا تمام فكر و ذكرت متوجه دنيا شده، ثانيا متوجه نيستي كه خداوند چقدر نعمت در اختيار تو گذاشته اما تو به جاي شكر، كفران نعمت مي كني و خالق خودت را معصيت و نافرماني مي نمايي؛ ثالثا از عقوبات برزخ و جهنم غافل هستي و الا هرگز به طرف معاصي نمي روي؛ زيرا ما بين مرگ و قيامت، هزار غصه است كه راحت ترين آن، تلخي جان كندن است.



[ صفحه 99]



3 - غذا كمتر بخور.

4 - قرآن زياد بخوان، حداقل يك جزء در روز.

5 - بعد از نماز صبح 70 بار استغفار و صد مرتبه لا اله الا الله بگو.

6 - تسبيح حضرت زهرا را بعد از نمازهاي واجب ترك نكن.

7 - از خوردن غذاي حرام و شبهه ناك خودداري كن.

8 - موقع خواب شهادت را بخوان و آية الكرسي و يك مرتبه حمد و 4 مرتبه توحيد و 15 مرتبه سوره قدر را بخوان.

9 - از ياد مرگ غافل نشو.

10 - موقع خواب ذكر يونسيه را زياد بخوان.

11 - دعاي كميل را در شب هاي جمعه ترك نكن.

12 - مناجات خمس عشر را بسيار بخوان.

13 - خواندن دعاهاي صحيفه سجاديه را فراموش نكن.

14 - عصرها 70 بار استغفار و يك بار «سبحان الله العظيم، سبحان الله و بحمده» را بخوان.

15 - سجده هاي طولاني بسيار خوب است.

16 - قنوت هاي طولاني بسيار لازم است.

17 - بعضي اوقات بتواني صد مرتبه سوره توحيد را بخوان.

18 - از حقد و حسد و كينه و غل و غش پرهيز كن.

19 - پيرامون غيبت و دروغ و اذيت مردم مگرد.

20 - اقلا يك ساعت به صبح مانده بيدار شو و سجده به جا بياور و نماز شب بخوان [1] .

ب) ميرزا جواد آقا مي گويد:

جهت برخاستن براي نماز شب و تهجد و شب زنده داري نكاتي را بايد



[ صفحه 100]



رعايت كرد.

1 - كم خوري؛ تا جنبه روحانيت قوي شود و جنبه حيوانيت ضعيف گردد.

2 - وقتي كامل گرسنه است غذا بخورد؛ آن هم آن قدر بخورد كه سير نشود بلكه هنوز ميل به غذا دارد، كنار بكشد. اين طور غذا خوردن براي سلامتي هم بسيار خوب است.

3 - گوشت كمتر بخورد.

4 - غذا را براي سد جوع و توانايي پيدا كردن براي عبادت و كار و تلاش بخورد نه براي لذت بردن.

5 - آجيل و تنقلات يا اصلا نخورد يا خيلي كم.

6 - به خواب كم عادت كند، به طوري كه در شبانه روز 6 ساعت بخوابد.

7 - ذكر و فكر و اوراد را ترك نكند و حزن قلبي به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد.

8 - قرآن زياد بخواند.

9 - موقع خواب از خداوند بخواهد كه براي نماز شب بيدار شود و همانند غافلان، مثل مرده و چوب خشك تا صبح نيفتد. و بگويد خدايا! مرا دچار مكر خودت نكن تا ياد تو را به فراموشي بسپارم؛ خداوند نيز ملكي را مأمور مي كند تا او را در وقت معين بيدار نمايد. [2] .