علي بن محمد نوفلي مي گويد: از يكي از معصومين عليهم السلام شنيدم كه فرمود: «همانا بنده اي در شب از خواب بيدار مي شود و از شدت خواب و چرت به راست و چپ مي افتد و سرش روي سينه اش مي افتد (اما با اين حال مشغول نماز شب مي شود) خداوند به ملائكه اش دستور مي دهد درهاي آسمان را باز كنند سپس به ملائكه اش مي فرمايد: به اين بنده من نگاه كنيد كه براي تقرب و نزديكي به من به چه حالي افتاده، با اين كه من اين نماز را بر او واجب نكرده ام اما او به اميد سه خصلت با اين حال مشغول نماز شب است: 1 - به خاطر گناهي كه من او را بيامرزم. 2 - به خاطر توبه اي كه با او تجديد كنم و توبه اش را قبول كنم. 3 - رزق و روزي اش را زياد نمايم. اي ملائكه من! شما را شاهد و گواه مي گيرم كه من همه اين خصلت ها را براي او جمع كردم.» [1] .