امام صادق عليه السلام مي فرمايند:

«مردي از اميرالمؤمنين عليه السلام از قيام شبانه براي تلاوت قرآن (و نماز شب و تهجد) سؤال كرد، حضرت فرمودند: بشارت بده كه اگر كسي يك دهم (ده يك) شب را براي خدا نماز بخواند خداوند به ملائكه مي فرمايد: براي اين بنده ام به اندازه آنچه از دانه و برگ و درخت كه در شب مي رويد همچنين به تعداد ني هايي كه در نيزارها مي رويد و به تعداد برگ خرماها و چراگاه ها حسنات بنويسيد.

و اگر يك نهم شب را نماز بخواند خداوند 10 دعاي مستجاب به او مي بخشد. و نامه عملش را در روز قيامت به دست راستش مي دهد.

و اگر يك هشتم شب را نماز بخواند خداوند به او ثواب شهيد صابر صادق النيه بدهد و او را شفيع خانواده اش كند.

و اگر يك هفتم (هفت يك) شب را نماز بخواند در روز محشر كه از قبرش



[ صفحه 39]



بيرون مي آيد رويش مثل شب چهاردهم ماه، روشن و تابنده باشد تا اين كه با امنيت و اطمينان از پل صراط عبور كند.

و اگر يك ششم شب را مشغول نماز و تهجد باشد در زمره تضرع كنندگان به درگاه الهي و اوابين و زاري كنندگان نوشته شود و آنچه گناه گذشته دارد آمرزيده شود.

و اگر يك پنجم (پنج يك) شب را مشغول نماز شب و تهجد باشد در قبه حضرت ابراهيم ميهمان آن حضرت باشد.

و اگر يك چهارم شب را مشغول نماز و عبادت باشد در اول فائزان و رستگاران باشد تا مانند باد از پل صراط بگذرد و بدون حساب و كتاب وارد بهشت شود.

و اگر يك سوم شب را به نماز و عبادت و تهجد و راز و نياز بپردازد هيچ ملكي نمي ماند مگر اين كه به مقام و منزلت او غبطه مي خورد. و به او گفته مي شود كه از هر يك از دربهاي هشتگانه بهشت كه مي خواهي وارد بهشت شو.

و اگر يك دوم (نصف) شب را مشغول نماز و عبادت شبانه گردد ثوابش بيش از آن است كه 70 هزار بار كل زمين را پر از طلا كند و در راه خدا ببخشد و اين عبادت او برتر و افضل باشد از 70 بنده از اولاد حضرت اسماعيل را در راه خدا بخرد و آزاد كند.

و اگر دو سوم (دو قسمت) از شب را به نماز و عبادت مشغول باشد به اندازه ريگ هاي كوه عالج براي او حسنات باشد كه كمترين حسنه آن، 10 مرتبه سنگين تر از كوه احد باشد.

و اگر يك شب كامل را مشغول راز و نياز و نماز و عبادت و تهجد و تلاوت قرآن و ركوع و سجود و ذكر خداوند باشد كمترين ثوابي كه به او داده شود اين است كه از گناهان خارج مي شود گويا كه تازه از مادر متولد



[ صفحه 40]



شده است. و به اندازه تعداد مخلوقات خداوند براي او حسنات و درجات نوشته مي شود. و قبرش براي هميشه نوراني گردد. و گناه و حسد از قلبش كنده شود. و از عذاب قبر پناه داده شود. و برائت و آزادي از جهنم به او داده شود (كه هرگز وارد جهنم نخواهد شد) و از ايمن شدگان قرار گيرد. و خداوند به فرشتگانش مي فرمايد: اي ملائكه من! به اين بنده من نگاه كنيد كه جهت رضايت من يك شب را به شب زنده داري پرداخت، او را در بهشت فردوس ساكن سازيد. براي او در بهشت فردوس 100 هزار شهر باشد كه در هر شهري تمام آنچه نفس انسان به آن ميل و اشتها دارد و چشم انسان از آن لذت مي برد و آنچه به ذهن و قلب كسي خطور نمي كند موجود باشد. تازه اين ها غير از آن كرامت و مزيت و قربت و تقربي است كه من براي او آماده كرده ام (يعني نماز شب خوان علاوه بر تمتعات و تلذذات جسمي و روحي، جزو مقربان خداوند قرار مي گيرد و خداوند بر ايشان تجلي مي كند كه اين بالاترين و عالي ترين نعمت و منزلت و مقام بهشتي است رزقنا الله ان شاء الله) [1] .