سعيد بن محمد بن جنيد معروف به «ابن جنيد» از دانشمندان و عرفاي قرن سوم به شمار مي آمد، او استادي زبردست و عالمي ناطق بود، بعد از اين كه از دنيا رفت. يكي از علماي بزرگ آن عصر به نام جعفر خالدي مي گويد: او را در عالم خواب ديدم و به او گفتم: خداوند با تو چگونه رفتار كرد؟ در پاسخ گفت: همه اين اشارات و عبارات و رسوم و علوم كه داشتم به حالم سودي نبخشيد «و ما نفعنا الا ركعات كنا نركعها في الاسحار»: «جز چند ركعت نمازي كه در سحرگاهان مي خواندم، چيزي به حالم سود نبخشيد.» [1] .



خفتگان را خبر از زمزمه مرغ سحر

حيوان را خبر از عالم رباني نيست