قرآن اين سه گروه و تمام كساني كه در راهي مشابه آن ها گام بر مي دارند را ستم كارترين مردم معرفي مي كند.

به اين ترتيب قرآن اين جلوگيري را ستمي بزرگ و عاملان آن را ستم كارترين مردم معرفي مي كند و راستي هم چه ستمي از اين بالاتر كه در تخريب پايگاه هاي توحيد بكوشند و مردم را از ياد حق باز دارند و شرك و فساد را در جامعه گسترش دهند.

سپس در ادامه آيه مي گويد:

(اوُلئِكَ مَا كَانَ لَهُم اَن يَدخُلُوهَا اِلاَّ خَائِفِينَ):

شايسته نيست آن ها جز با ترس و وحشت وارد اين مكان هاي مقدس شوند».

يعني مسلمانان و موحدان جهان بايد آن چنان محكم بايستند كه دست اين ستم گران از اين اماكن مقدس كوتاه گردد و احدي از آنان



[ صفحه 39]



نتوانند آشكارا و بدون ترس و وحشت وارد اين مكان هاي مقدس شوند [1] .

(لَهُم فِي الدُّنيَا خِزيٌ وَ لَهُم فِي الاَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ): ]كساني كه بخواهند ميان بندگان و خدايشان جدايي بيفكنند [در اين دنيا ايشان را خواري، و در آخرت عذابي بزرگ است» [2] .