جلوگيري از ورود به مسجد و ذكر نام پروردگار و كوشش در تخريب آن، تنها به اين نيست كه مثلاً با بيل و كلنگ ساختمان آن را ويران سازند، بلكه هر عملي كه نتيجه آن تخريب مساجد و از رونق افتادن آن باشد نيز مشمول همين حكم است [1] .

در تفسير آيه (اِنَّمَا يَعمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ) [2] طبق صريح بعضي از روايات، منظور از عمران و آبادي تنها ساختمان آن نيست، بلكه حضور در آن ها و توجه به محافل و مجالس مذهبي كه در آن ها تشكيل مي گردد و موجب ياد خدا است نيز يك نوع عمران و آبادي است، بلكه مهم ترين عمران شمرده شده.