- در نماز جماعت، آثار برابري و برادري بهتر نمودار مي گردد.

- افراد مختلف از قشرهاي گوناگون جامعه در كنار يكديگر مي ايستند و با خداي خويش راز و نياز مي كنند.

- نمازگزاران در پايان نماز با يكديگر آشنا مي شوند.

- به مشكلات هم ديگر رسيدگي مي كنند و به ياري هم مي شتابند.

- اگر يكي از مؤمنان را در صف جماعت نديدند از حال او جويا مي شوند.



[ صفحه 19]



- اگر بيمار بود به ديدارش مي روند.

- اگر گرفتار بود به ياريش مي شتابند.

اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود:

«مَنِ اختَلَفَ اِلَي المَسجِدِ اَصَابَ اِحدَي الثَّمَانِ: اَخاً مُستَفاداً فِي اللّهِ، اَو عِلماً مُستَطرَفاً، اَو ءَايَةً مُحكَمَةً، اَو سَمِعَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَي الهُدَي، اَو رَحمَةً مُنتَظِرَةً، اَو كَلِمَةً تَرُدُّهُ عَن رَدًي، اَو يَترُكَ ذَنباً خَشيَةً، اَو حَيَاءً: هر كس در مسجد رفت و آمد كند به يكي از هشت مورد زير مي رسد: يا به برادري مي رسد كه در راه خدا از او فايده اي مي برد، يا به علم و دانش تازه، يا به آيه محكمه و دليل درست و مطابق با واقع، يا سخني شنود كه او را به راه حق هدايت و رهبري نمايد، يا به رحمت الهي كه انتظار آن را مي برد، يا به سخني كه او را از انحراف و گمراهي باز دارد، يا ترك گناهي كند به خاطر ترس از عقوبت و يا شرم از خدا» [1] .