مسجد


در لغت جاي سجده را مسجد گويند. محلي كه مسلمانان در آن نماز گزارند. [1] مسجد مركز توحيد و هم بستگي است. مسجد خانه آباد خدا و مركز عبادت و اجتماع و پايگاه وحدت است. مركز جنب وجوش و فعاليت هاي ديني و اجتماعي مسلمانان به حساب مي آيد.

هم چنين:

- قرارگاه پيامبران

- نمايشگاه دايمي وحدت مسلمانان عليه دشمنان اسلام

- زير بناي حكومت اسلام

- الهام بخش مظلومان

- مركز تزكيه و خودسازي

- مركز نجات از پستي ها

- پايگاه مبارزه با شياطين

- مركز افزوده شدن آگاهي ها و معرفت انسان

- مركز پيوستن نيروهاي مسلمانان به يكديگر

- محل فراگيري احكام و پيدا كردن راه هاي نجات

- سنگر مهم مقابله با تهاجم فرهنگي دشمن

- ومركز فكر سازي جامعه مي باشد.



[ صفحه 16]




پاورقي

[1] فرهنگ فارسي معين، محمد معين، (تهران، انتشارات اميركبير، 1371)، ج 3، ص 4106.


بازگشت