مسجد
در لغت جاي سجده را مسجد گويند. محلي كه مسلمانان در آن نماز گزارند. [1] مسجد مركز توحيد و هم بستگي است. مسجد خانه آباد خدا و مركز عبادت و اجتماع و پايگاه وحدت است. مركز جنب وجوش و فعاليت هاي ديني و اجتماعي مسلمانان به حساب مي آيد.
هم چنين:
- قرارگاه پيامبران
- نمايشگاه دايمي وحدت مسلمانان عليه دشمنان اسلام
- زير بناي حكومت اسلام
- الهام بخش مظلومان
- مركز تزكيه و خودسازي
- مركز نجات از پستي ها
- پايگاه مبارزه با شياطين
- مركز افزوده شدن آگاهي ها و معرفت انسان
- مركز پيوستن نيروهاي مسلمانان به يكديگر
- محل فراگيري احكام و پيدا كردن راه هاي نجات
- سنگر مهم مقابله با تهاجم فرهنگي دشمن
- ومركز فكر سازي جامعه مي باشد.
[ صفحه 16]
پاورقي
[1] فرهنگ فارسي معين، محمد معين، (تهران، انتشارات اميركبير، 1371)، ج 3، ص 4106.