عده اي به كارهاي مستحبي و غيرضروري بيش از واجبات و وظائف حتمي اهميت مي دهند چه بسا براي انجام يك عمل عادي و غيرواجب چندين واجب را ترك مي كنند و يا مرتكب چند حرام مي گردند.

متأسفانه در اينگونه موارد غالبا نمازهاي واجب قرباني مي شود آنها از اينكه «ترك واجب كرده و مستحب به جا آورده اند» نگران نيستند.

به اين افراد بايد يادآوري كرد عمل مستحب هيچ گاه نبايد مزاحم و مانع انجام اعمال واجب گردد، به جا آوردن تكاليف ضروري بر تمام مستحبات مقدم و جلوتر است.

اگر كسي بداند در سفر مستحبي نماز واجب را از دست مي دهد يا مرتكب حرام مي گردد آن سفر جايز نيست.

بعضي از عزاداران امام حسين عليه السلام در ايام سوگواري به علت اشتغال به عزاداري احيانا نماز را ترك مي كنند! آنها ساعتها در صف زنجير زنها، سينه زنان وقت مي گذرانند و در حمل علامتها، پرچمها و علمها خود را به رنج و تعب مي افكنند ولي در به جا آوردن نماز واجب سستي مي كنند!!!

مراسم عزاداري هرچند از شعار اسلامي و تجليل از نهضت ضد ستمگري حسيني است اما در ضديت با طاغوت نفس به پاي نماز نمي رسد اين عزيزان بايد بدانند احترام ائمه عليهم السلام براي اين است كه آنها خدا را در كمال اخلاص مي پرستيدند و



[ صفحه 29]



نماز بپا مي داشتند، بزرگترين تقديس و تمجيد اين بزرگواران اين است كه در زيارتشان مي گوئيم «گواهي مي دهم تو نماز به پاداشتي». [1] .

راستي اگر امام حسين عليه السلام در ميان اين گونه عزاداران ظاهر مي شد امر به معروفش چه بود؟ آيا نمي فرمود قبل از هر چيز نماز را به پا داريد كه من براي نماز شهيد شده ام؟ و شفاعت ما كسي را كه نماز را سبك مي شمارد در بر نمي گيرد؟