بعضي ها مرتكب گناهي مي گردند و تصور مي كنند كه كارهاي خوب آنها اثري ندارد و عبادتهاي آنها بي فايده است؛ چون بالاخره گناهكار و جهنمي اند، مثلا خواندن نماز سودي به حال آنان ندارد ـ با همين پندار نادرست در انجام وظائف ديني و نماز كوتاهي مي كنند و نماز نمي خوانند!!

[ صفحه 22]

اينان بايد توجه كنند بسياري از كارهاي خوب يا بد داراي پاداش يا كيفري جداگانه است و هريك از آنها مستقلا بررسي مي شود.

اگر كسي گناهي مرتكب شود و توبه نكند كيفر خاص آن را مي بيند و اين گناه ربطي به كارهاي ديگر او ندارد به عبادت و نماز او كه با شرائط لازم ادا مي گردد لطمه اي نمي زند. [1] .

او بايد حتي المقدور ساير واجبات را به جا آورد و محرمات را ترك گويد چون با سرپيچي هريك از دستورات و احكام الهي مجازات جداگانه اي در انتظار او خواهد بود.

مخصوصا بايد در بپاداشتن نماز اهتمام ورزد هرچند غرق در گناه و معصيت است تصور اينكه نماز به حال يك گنهكار سودي ندارد اشتباه آشكار است، بلكه اين فقط نماز است كه مي تواند موجب نجات انسان گردد، گنهكار فاسق با اقامه نماز به تدريج از بديها دوري خواهد گزيد و بالاخره روش خود را اصلاح خواهد كرد. [2] ولي بي نمازي، همه چيز را از انسان مي گيرد و تمام

[ صفحه 23]

كارهاي خير ديگر را زير سئوال مي برد.

پس بر هركس ولو گنهكار لازم است در هيچ شرائطي نماز يوميه را از دست ندهد چون تضييع و ترك نماز، گناه كبيره است كساني كه آن را ضايع مي سازند يكي از مؤثرترين وسيله نجات را از دست مي دهند.

[1] پاره اي از اعمال موجب مي شود كه ارزش كارهاي نيك از بين رفته پاداشي بر آن تعلق نگيرد. شرك به خدا، تكذيب آيات الهي، عدم ايمان به آخرت، ارتداد، نفاق، ريا و مشاقه با پيامبر صلي الله عليه و آله از گناهاني است كه اثر اعمال نيك را مي برد و آن را بي ارزش مي سازد اين معني از آيات 5:5، 88: 6، 16: 11، 11: 7، 19: 33، 217: 2، 216: 2 قرآن مجيد استفاده مي شود از جمله كارهائي كه موجب حبط و تباه شدن كارها و اعمال مي گردد، منت نهادن بر كارهاي خير، عاق والدين، غيبت مسلمان، غذاي حرام خوردن، بيش از سه روز قهر كردن و... است.

[2] عن جابر قيل لرسول الله صلي الله عليه و آله ان فلانا يصلي بالنهار و يسرق بالليل فقال ان صلاته لتردعه ـ وروي ان فتي من الانصار كان يصلي الصلاة مع رسول الله صلي الله عليه و آله و يرتكب الفواحش فقال صلي الله عليه و آله ان صلاته تنهاه يوماما، فلم يلبث ان تاب (بحارالانوار ج 82).