از علل ترك عبادت، مخصوصا نماز، وجود جو آلوده و فساد حاكم بر منزل است. ممكن است اهل منزل نماز بخوانند، ولي به دليل عدم هماهنگي گفتار با كردار و رعايت نكردن مسائل معنوي و اخلاقي، موجبات تنفر از مذهب را در فرزند پديد آورند.

در محيط خانواده اي كه عبادت و بندگي غير خدا حاكم است، عبادت خدا معنا ندارد. چگونه ممكن است در منزلي كه گناه انجام مي شود، به عبادت پرداخت؟

چگونه ممكن است در خانه اي كه فيلم هاي گمراه كننده و فاسد ديده مي شود، معنويت، روح بندگي و عبادت در آن باشد؟

نتيجه آن كه بايد مدير منزل (پدر و مادر) نه تنها عامل آلوده كننده محيط منزل نباشند، بلكه در حاكم كردن روح معنويت، با نيايش و دعا و برنامه هاي مذهبي و تربيتي، بسيار بكوشند.