يكي از عوامل مهم در سازندگي و شكوفايي و يا تخريب شخصيت انسان، خانواده و محيط زندگي است. از آن جا كه بخش زيادي از شخصيت تربيتي انسان در كودكي شكل مي گيرد، خانواده از مهم ترين عوامل تربيتي انسان ها به شمار مي آيد، چرا كه كودك تا چشم باز مي كند، پدر، مادر و اهل خانه را مي بيند و بيشترين همانندسازي و الگوبرداري را در دوران طفوليت از اهل خانواده، مخصوصا پدر و مادر مي گيرد.

انسان ها مخصوصا كودكان، دائما در حال همانندسازي و تأثيرپذيري از محيط و افراد مي باشند و به همين جهت، رفتار كودكان بيشتر از همه به رفتار پدر و مادر و اهل خانواده شباهت دارد، گرچه در رفتار كودك عوامل ديگر هم نقش دارند كه ما درصدد بحث آنها نمي باشيم.

از دلايل بي توجهي به نماز، نبودن الگوي نمازگزار در منزل و جو فاسد محيط خانه است كه توضيحاتي در اين باره داده مي شود: