يكي از علل ترك نماز، احساس بي فايده بودن نماز به علت گناه كار بودن مي باشد و اين تلقي كه نماز خواندن با گناه كار بودن جمع نمي شود.

گناه كار با خود مي گويد: من كه غرق در گناه، بزه كاري و سرپيچي از فرمان خدا هستم، براي چه نماز بخوانم؟ و نماز چه فايده اي به حال من دارد؟ در نتيجه سعي مي كند يا ترك گناه كند يا ترك نماز و از آن جا كه با گناه، بيشتر مأنوس است و خود را اسير و گرفتار گناه مي بيند، ترك آن را



[ صفحه 164]



مشكل مي پندارد و لذا راه آسان تر را در پيش مي گيرد كه ترك نماز است و البته گاهي در مدت خاصي، مثل ماه رمضان به عبادت و ترك گناهان مي پردازد.