يكي ديگر از اسباب ترك نماز، مسامحه كاري و سهل انگاري در انجام آن است. اين عامل، غير از تنبلي و بي حالي است، زيرا مشاهده مي شود كه انسان با اين كه در بهترين وضعيت روحي و جسمي به سر مي برد، اما نسبت به امور معنوي مخصوصا نماز بي توجه است، لذا به راحتي آن را ترك مي كند و احساس نمي كند كه عمل مهمي را ترك كرده است.