كفر در اصطلاح فقها، انكار اصول دين (توحيد، نبوت و معاد) و انكار ضروريات دين است و به همين جهت، كفري كه در روايات مطرح شده است و به تارك الصلاة نسبت مي دهند، كفر از ديدگاه فقهي نيست؛ يعني احكام كفر بر او بار نمي شود، پس دليل اين كه در روايات به تارك الصلاة كافر اطلاق مي شود، اهميت دادن به موضوع نماز و ترك نكردن آن مي باشد؛ البته اگر كسي نماز را به دليل منكر بودن نخواند در اصطلاح فقها كافر گفته مي شود، زيرا منكر ضروري دين شده است.