برخي بر اين عقيده اند كه بايد از تمام موهبت هاي دنيايي و اجتماع بشري، دوري گزيده، فقط به عبادت خدا بپردازيم، چرا كه دنيا و متعلقات آن را موجب بدبختي و گمراهي بشر مي پندارند.

طبق اين طرز تفكر، عبادت و خداپرستي، با زندگي دنيايي سازگاري ندارد و از اين رو يا بايد دنيا را انتخاب كرد و يا آخرت را و جمع بين اين دو ممكن نخواهد شد.



[ صفحه 34]