داخل نماز


يكي از روش هاي كنترل قوه خيال در نماز «تصميم بر مخالفت است»؛ يعني تصميم بگيرد كه خيال خود را در نماز و يا معاني نماز متمركز سازد و هر گاه كنترل آن از اراده انسان خارج شد دوباره برگرداند. حضرت امام خميني قدس سره مي فرمايد:

طريقه ي عمده، رام نمودن آن «عمل نمودن به خلاف است» و آن، چنان است كه انسان در وقت نماز خود را مهيا كند كه حفظ خيال در نماز كند و آن را حبس در عمل نمايد و به مجرد اين كه بخواهد از چنگ انسان فرار كند آن را استرجاع نمايد (برگرداند) و در هر يك از حركات و سكنات و اذكار و اعمال نماز ملتفت حال آن (قوه خيال) باشد و از حال آن تفتيش نمايد (جست وجو كند) و نگذارد سر خود باشد و اين در اول امر، كاري صعب (سخت) به نظر مي آيد، ولي پس از مدتي عمل و دقت و علاج، حتما رام مي شود و ارتياض پيدا مي كند (ورزيده مي شود). [1] .


پاورقي

[1] امام خميني، آداب الصلوة، ص 44.


بازگشت