هر يك از قواي ما نيازمند تغذيه مناسب خود مي باشد. بايد براي منظم كردن قوه خيال و جهت دادن به آن، از عوامل كنترل قوه ي خيال و گفتن ذكر دائم با توجه و متمركز كردن ذهن به امور پسنديده، استفاده كرد. از جمله امور پسنديده عبارتند از: ياد خدا بودن؛ تمام كارها و اعمال خود را نيت و هدف خدايي دادن؛ تفكر در مسائل علمي و اعتقادي (مبدأ و معاد) و وظايف انساني و عملي (كسب اخلاق حسنه و رفتار انساني)؛ مراقبت بر احوال و رفتار خود كه چه مقدار منطبق با عقل، شرع و رضاي خداوند است و هم چنين يادآوري گذرگاه بودن دنيا و مسافر بودن خود و دقت و انديشيدن در عجايب خلقت و آثار نظم و قدرت پروردگار. همه ي اينها عوامل كمك كننده در كنترل قوه خيال مي باشد.

البته توجه به اين امور پسنديده از وظايف هر انسان مي باشد و هيچ منافاتي با كار و تلاش و تحصيل علوم طبيعي و دنيوي ندارد، چرا كه اولا، كار و تحصيل علم، عامل كنترل كننده ي قوه ي خيال مي باشند، اگر چه به تنهايي كافي نمي باشند. ثانيا، در بحث حب دنيا اشاره شد كه كار، از بهترين عبادت ها است و آن چه اسلام مي خواهد، آن است كه كار و تحصيل علم را با نيت و اهداف الهي و انساني انجام دهيم تا دنيا به سمت آخرت، جهت گيرد.



[ صفحه 31]