بهترين دليل براي امكان شي ء وقوع آن است. همين كه پيامبران و امامان عليهم السلام و اولياي خدا، طبق معرفت، ايمان، قرب و طلبشان، حضور قلب داشتند، دليل بر امكان آن مي باشد.

مگر نه اين است كه خود شما، در مقايسه افراد ديگر، داراي حضور قلب كمتر يا بيشتر هستيد؟ مگر نه اين است كه به دوستان يا افراد خانواده



[ صفحه 19]



و يا علما، به نسبت پويايي و حركت عرفاني شان، حضور قلب داريد؟ البته حضور قلب مراتبي دارد، هر كس به فراخور استعداد معنوي، مراقبت، مجاهدت و شرايط لازم ديگر، داراي حضور قلب مي شود و همه در يك سطح و رتبه نيستند و اين تفاوت، دليل بر امكان آن است، زيرا اين تفاوت، نشانه اكتسابي بودن حضور قلب است و هر كس به تناسب ظرفيت معنوي خود از آن برخوردار مي شود.