غير از نماز اول وقت و نماز جماعت، عوامل ديگري نيز در روايات وارد شده كه سبب ازدياد ثواب نماز مي شود، از جمله آن عوامل: از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نقل شده كه فرمودند:

«ركعتان بسواك أفضل من سبعين ركعة بغير سواك». [1] .

«دو ركعت نماز (كسي كه) مسواك زده، بهتر از هفتاد ركعت بدون مسواك است.»

امام صادق عليه السلام فرمودند:

«ركعتان يصليهما متعطر أفضل من سبعين ركعة يصليها غير متعطر». [2] .



[ صفحه 129]



«دو ركعت نماز كه شخص عطر زده مي خواند، برتر از هفتاد ركعت نماز شخص عطر نزده است.»

و پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند:

«ركعتان من المتأهل خير من اثنين و ثمانين ركعة من العزب». [3] .

«دو ركعت از متأهل بهتر از هشتاد و دو ركعت از مجرد است.»

و فرمودند:

«ركعتان من المتزوج أفضل من سبعين ركعة من العزب». [4] .

«دو ركعت از متأهل بهتر از هفتاد ركعت از مجرد است.»

البته معلوم است كه اين روايات نظر به مراتب نماز اشخاص دارد. و فرمودند: «ركعتان من رجل ورع أفضل من ألف ركعة من مخلط». [5] .

«دو ركعت نماز انسان باتقوي، برتر از هزار ركعت نماز فرد لا ابالي است.»

و فرمودند:

«ركعتان من عالم أفضل من سبعين ركعة من غير عالم». [6] .

«دو ركعت نماز از عالم بهتر از هفتاد ركعت از غير عالم است.»



[ صفحه 130]



و فرمودند:

«ركعتان خفيفتان من تفكر خير من قيام ليلة». [7] .

«دو ركعت نماز سبك همراه تفكر و انديشه بهتر است از بيداري و عبادت يك شب.»

و در وصيتشان به ابي ذر غفاري فرمودند:

«يا أباذر ركعتان مقتصدتان في تفكر خير من قيام ليلة و القلب لاه». [8] .

«اي ابوذر دو ركعت نماز سبك و ميانه همراه تفكر و انديشه بهتر از عبادت يك شب است در حالي كه قلب از آن عبادت بهره اي نداشته باشد.»