حضرت آيت الله العظمي صالحي مازندراني، مرجع بزرگ، براي نماز اول وقت اهميت زيادي قائل بودند، به همين جهت قبل از رسيدن اوقات نماز، لحظاتي به انتظار مي نشستند. يكي از نزديكان و شاگردان ايشان مي گويد:

«آقا در مراسمي كه به مناسبت اربعين درگذشت يكي از بستگان، در خطه ي مازنداران برگزار شده بود، شركت كردند، مقارن ظهر بود كه مجلس به پايان رسيد و مردم آماده ي پذيرايي بودند، اما آقاي صالحي بلافاصله مجلس را ترك كرده و به منزل يكي از اقوام كه نزديك بود، تشريف بردند و در آن جا با جمع حاضر نماز خواندند. بعد از نماز، مجدا به مجلس بازگشتند.

گفتني است كه آقا، به رسومات مردم اهميت مي دادند و تا آن جا كه امكان داشت براي اين مسائل احترام قائل مي شدند، چون در آن منطقه رسم بر اين بود كه بعد از پايان مراسم، فورا پذيرايي انجام شود (به خاطر اين كه افراد زيادي از مناطق دور آمده و به لحاظ كمبود وسيله ي نقليه، بعد از مراسم به سرعت باز مي گردند) ايشان نيز نخواستند با انجام نماز جماعت در همان مكان، موجبات مشقت و ناراحتي مردم را فراهم كرده باشند، و از طرف خودشان به نماز اول وقتشان هم رسيدند و با اين كار دو وظيفه را جمع كردند. [1] .



[ صفحه 101]