فيلسوف حكيم، حاج ملاهادي سبزواري در تمام مدت تدريس، هرگاه وقت اذان مي شد و صداي مؤذن به گوشش مي رسيد، به بيانات خود پايان مي داد، درس را قطع مي كرد و اذان مي گفت.