مفضل گويد: از مولايم امام صادق (ع) شنيدم مي فرمودند:

خداوند به حضرت موسي (ع) كه در حال مناجات بودند فرمود:

«اي پسر عمران! دروغ مي گويد آن كس كه گمان مي كند مرا دوست دارد، اما شب ها مي خوابد مگر نه اين است كه هر محبي با محبوبش خلوت مي كند. اي پسر عمران! بدان كه من بر محبان خودم آگاهم، اينان كساني اند كه وقتي شب فرامي رسد چشم هاي دلشان باز مي شود و مجازات مرا مي نگرند و مرا مي بينند مخاطبم قرار مي دهند و در



[ صفحه 21]



حضورم با من سخن مي گويند.

اي پسر عمران! از قلبت به من تواضع و خشوع و از بدنت به من فروتني و خضوع و از ديدگانت اشك و دموع به من اهداء كن و در دل شب مرا صدا بزن كه خواهي ديد با تو نزديكم و پاسخت را مي دهم.»