شعار توحيد
«لا اله الا الله»، اولين شعار همه انبياست.
«لا اله الا الله» آن گواهي است كه همه صاحبان علم همگام با فرشتگان به آن اقرار دارند: (شهد الله لا اله الا الله و الملائكة و اولوا
[ صفحه 165]
العلم) [1] .
«لا اله الا الله»، كلمه اي است كه هر مسلماني به هنگام تولد در گوش خود مي شنود و به هنگام مرگ با آن تشييع و در قبر به او تلقين مي شود.
«لا اله الا الله»، محبوب ترين كلمات در نزد خداوند و سنگين ترين عمل در ميزان است. [2] .
«لا اله الا الله»، دژ محكم الهي است كه هر كس در آن داخل شد از عذاب در امان است. «كلمة لا اله الا اله حصني دخل حصني امن من عذابي» [3] .
«لا اله الا الله»، مرز ميان كفر و اسلام است. هر كافري با گفتن آن در امان اسلام درمي آيد. پيامبر اكرم از مسلماني كه به گفتن «لا اله الا الله» يكي از سربازان دشمن اعتنايي نكرد و او را كشت، انتقاد كرد و فرمود: با اظهار اين كلمه هر كسي در امان است، گرچه ندانيم در بيان آن صادق است يا نه. [4] .
«لا اله الا الله»، شعار مسلمين به هنگام عبور از صراط قيامت است. [5] .
در تاريخ مي خوانيم كه ابوجهل به پيامبر گفت: آيا ما 360 بت را رها كنيم و يك خدا را بپذيريم؟ ما حاضريم 10 كلمه بگوييم اما اين يك جمله را نگوئيم. ولي پيامبر فرمود: همين جمله است كه شما را
[ صفحه 166]
به عزت و قدرت مي رساند و شما را بر تمام امت ها برتري مي دهد. [6] .
نگاهي به دعاي عرفه امام حسين عليه السلام و خطبه ي امام سجاد عليه السلام در شام، اين حقيقت را بهتر روشن مي كند كه اولياي خدا با تمام وجود اين شهادت را مي دادند و حتي زمين و زمان را بر اين شهادت خود، گواه مي گرفتند.
در تشهد به جمله ي «لا اله الا الله» اكتفا نمي كنيم بلكه مي گوييم: «وحده لا شريك له» يعني احدي با او شريك نيست، نه در آفرينش، نه در اداره و نه در قانونگذاري: «و لم يكن له شريك في الملك» [7] بندگي خدا بالاترين افتخار براي اولياي خداست: «كفي بي عزا ان اكون لك عبدا» [8] .
بندگي خدا برابر است با آزادگي انسان از همه قيود و وابستگي ها و دلبستگي ها، و لذا چنان قدرتي به انسان مي دهد كه از هيچ ابرقدرتي نمي هراسد. همسر فرعون بخاطر آنكه بنده خدا بود، به چنان عنصر نفوذناپذيري تبديل شد كه زر و زور فرعوني در او اثر نكرد و با آنكه فرعون، همه را به بردگي كشيده بود، اما او تنها بنده خدا بود و كارش بجائي رسيد كه الگوي همه ي مردان و زنان مؤمن تاريخ گشت: (ضرب الله مثلا للذين آمنوا امرأة فرعون) [9] .
به هر حال شهادت به عبوديت پيامبر، مقدم بر شهادت به رسالت آن حضرت است و اين، درسها و پيامها دارد. «اشهد ان محمدا عبده
[ صفحه 167]
و رسوله»
شهادت به رسالت، به معناي نفي تمام مكاتب بشري است. به معناي قبول جاودانگي و جهاني بودن رسالت خاتم پيامبران است. به معناي نفي همه از طاغوت هاست.
شهادت به رسالت حضرت محمد صلي الله عليه و آله، پيماني است كه خداوند از همه ي پيامبران گرفته است كه اگر رسالت او را نمي پذيرفتند به نبوت نمي رسيدند. [10] بنابراين تنها من نيستم كه مي گويم: «اشهد ان محمدا عبده و رسوله» بلكه همه ي انبيا به آن قرار دارند.
پاورقي
[1] سوره آل عمران، آيه 18.
[2] بحار، ج 93، باب التهليل و فضله.
[3] بحار، ج 3، ص 13.
[4] اشاره به، آيه: (و لا تقولوا لمن القي اليكم السلام لست مؤمنا). سوره نساء، آيه 94.
[5] جامع الاحاديث، ج 1، ص 188.
[6] فرازهايي از تاريخ اسلام، ص 111.
[7] سوره اسراء، آيه 111.
[8] بحار، ج 77، ص 402.
[9] سوره تحريم، آيه 11.
[10] سوره آل عمران، آيه 81.