آثار و بركات نيت پاك


با نگاهي كوتاه و گذرا به آيات و روايات، آثار و بركات زيادي براي نيت پاك درمي يابيم كه بطور فشرده گوشه هايي از آنها را بيان مي كنيم:

1 - كسي كه حسن نيت داشته باشد رزق او فراوان مي شود. [1] شايد مراد حديث آن باشد كه بخاطر حسن نيت، رفتار و برخورد او با مردم به نحو مطلوب مي شود و قهرا افراد بيشتري جذب شغل و كار او مي شوند و درآمد بيشتري بدست مي آورد.

2 - حسن نيت، توفيقات انسان را زياد مي كند، زندگي طيب و دلچسب مي شود و دوستان زيادي را براي انسان مي آورد. [2] .

الطاف الهي به قدر حسن نيت افراد است و هر چه نيت بهتر و خالص تر باشد لطف خداوند نيز بيشتر مي گردد.

3 - به انسان طول عمر مي دهد.

در روايات آمده: كسي كه حج را تمام كرد، اگر در موقع بازگشت به وطن نيت كند و تصميم بگيرد براي سال بعد هم به حج بيايد، خداوند بخاطر همين آرزوي خوب، به او طول عمر مي دهد. [3] .

4 - حسن نيت، گذشته ي انسان را جبران مي كند. علي عليه السلام مي فرمايد: اگر گنهكار با حسن نيت توبه كند خداوند آنچه را به عنوان كيفر از



[ صفحه 76]



او گرفته به او پس مي دهد و هر گونه مشكلي در كارش باشد اصلاح مي كند. [4] .

5 - خداوند به نيت كار خير، پاداش آن كار خير را مي دهد گرچه انسان موفق به انجام آن كار نشود. با نيت صادق، كارهاي نشده براي انسان به حساب مي آيد، چنانكه در روايت آمده: اگر انسان مؤمني بگويد: اگر خداوند به من امكانات مي داد چنين و چنان مي كردم. و اين آرزو صادقانه باشد، خداوند پاداش آن كارهاي خير را به او مرحمت مي فرمايد. [5] حتي اگر صادقانه آرزوي شهادت كند و از خداوند شهادت بخواهد، خداوند او را به درجات شهدا مي رساند گرچه در رختخواب از دنيا برود. [6] .

از لطف خدا همين بس كه براي تصميم به كار خير پاداش مي دهد، اما براي نيت گناه تا وقتي گناهي انجام نشود كيفر نمي كند. [7] .

6 - نيت پاك مي تواند مادي ترين امور زندگي را عامل قرب انسان قرار دهد، چنانكه معنوي ترين حالات مانند سجده و گريه اگر از روي ريا باشد وسيله دوري انسان از خدا مي گردد.

در روايات مي خوانيم: همانگونه كه جسم با روح پايدار است دين با نيت صادق استوار است. [8] دل پاك و حسن نيت از بهترين ذخائر و گنجينه هاي الهي است و هر چه نيت بهتر باشد ارزش اين گنج بيشتر خواهد بود. [9] نيت و تصميم و اراده ي جدي، توان بدني



[ صفحه 77]



انسان را چند برابر مي كند.

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: خداوند در قيامت مردم را بر اساس نياتي كه دارند محشور مي كند. [10] .

كسي كه هدفش انجام وظيفه باشد براي او نوع كار و رسيدن به نتيجه مهم نيست. چنانكه قرآن مي فرمايد: (و من يقاتل في سبيل الله فيقتل او يغلب فسوف نؤتيه اجرا عظيما) [11] كسي كه در راه خدا بجنگد، چه كشته شود و چه پيروز شود ما پاداش بزرگي به او خواهيم داد.

آنچه مهم است جهاد در راه خداست اما اينكه نتيجه اش شكست باشد يا پيروزي، در پاداش الهي تأثيري ندارد. قرآن در جاي ديگري مي فرمايد:

(و من يخرج من بيته مهاجرا الي الله و رسوله ثم يدركه الموت فقد وقع اجره علي الله) [12] كسي كه براي هجرت بسوي خدا و پيامبر، از خانه اش خارج شود و سپس مرگ او را دريابد پاداشش با خداست.

از اين آيه نيز به خوبي فهميده مي شود كه اگر انسان بخاطر خدا از خانه خارج شود، گرچه به مقصد هم نرسد پاداش دارد. مهم نيت عمل است نه خود عمل، مهم قدم گذاردن در راه است نه رسيدن به مقصد. رسول خدا صلي الله عليه و آله به ابي ذر فرمود: تصميم بر كار خير داشته باش گرچه توفيق عمل پيدا نكني، زيرا اين تصميم تو را از جرگه ي غافلين بيرون مي آورد. [13] .

در حديثي ديگر مي خوانيم: هر كاري كه همراه با نيت الهي باشد



[ صفحه 78]



بزرگ است، گرچه آن كار ساده و كوچك باشد. [14] چنانكه مهم ترين كارها، اگر با نيت صحيح نباشد ارزشي ندارد. پيامبر صلي الله عليه و آله مي فرمايد: بيشتر شهداي امت من در رختخواب از دنيا مي روند و چه بسيارند كساني كه در جبهه كشته مي شوند اما خدا بر نيت آنان آگاه است. [15] .

پيامبر گرامي اسلام در جنگ تبوك فرمود: همانا كساني كه در مدينه هستند اما آرزوي جبهه و شركت با ما را دارند بخاطر همان نيت در اجر ما شريكند. [16] .

چنانكه در روايتي ديگر مي خوانيم: كسي كه با فكر بيدار شدن براي نماز شب به رختخواب مي رود، اگر هم در خواب بماند خداوند خوابش را صدقه و نفس كشيدنش را تسبيح قرار مي دهد و پاداش نماز شب را برايش ثبت مي فرمايد. [17] .

بي جهت نيست كه به ما سفارش شده حتي در خوردن و خوابيدن هم هدف مقدسي داشته باشيد. [18] و اگر شخصي را بخاطر خداوند دوست بداريد و خيال كنيد كه او انسان خوبي است، گرچه او دوزخي باشد اما شما مأجور هستيد. [19] .


پاورقي

[1] وسائل، ج 1، ص 39.

[2] غررالحكم.

[3] وسائل، ج 8، ص 107.

[4] نهج البلاغه، خطبه 178.

[5] وسائل، ج 1، ص 40.

[6] بحار، ج 70، ص 201.

[7] وسائل، ج 1، ص 40.

[8] بحار، ج 78، ص 312.

[9] غررالحكم.

[10] قصار الجمل.

[11] سوره نساء، آيه 74.

[12] سوره نساء، آيه 100.

[13] وسائل، ج 1، ص 39.

[14] وسائل، ج 1، ص 87.

[15] محجة البيضاء، ج 8، ص 103.

[16] محجة البيضاء، ج 8، ص 104.

[17] بحار، ج 70، ص 206.

[18] وسائل، ج 1، ص 35.

[19] محجة البيضاء، ج 4، ص 374.


بازگشت