در مواردي قرآن و نماز در كنار هم آمده اند، مانند: (يتلون كتاب الله و اقاموا الصلوة) [1] قرآن تلاوت مي كنند و نماز به پاي مي دارند.

و يا در جاي ديگر مي فرمايد: (يمسكون بالكتاب و اقاموا الصلوة) [2] به قرآن تمسك مي جويند و نماز به پاي مي دارند.

گاهي براي نماز و قرآن، يك صفت آورده شده، چنانكه كلمه ي ذكر هم به قرآن گفته شده است: (انا نحن نزلنا الذكر) [3] ما ذكر را نازل كرديم. و هم فلسفه ي نماز شمرده شده است: (اقم الصلوة لذكري) [4] نماز را بخاطر ياد من به پاي دار.

جالب آنكه گاهي بجاي كلمه ي «نماز» كلمه ي «قرآن» آمده است، مانند آيه ي (ان قرآن الفجر كان مشهودا) [5] كه گفته اند مراد از «قرآن الفجر»، نماز صبح است.

بگذريم كه خواندن قرآن بصورت حمد و سوره، يكي از واجبات نماز است و بحث نماز در اكثر سوره هاي قرآن، هم در بزرگ ترين



[ صفحه 43]



سوره (بقره) و هم در كوچك ترين سوره ها (كوثر) آمده است.