عبادت، وسيله ي دريافت امدادها و الطاف الهي است.

(و اعبد ربك حتي يأتيك اليقين) [1] آن قدر عبادت كن تا به درجه ي يقين برسي.

حضرت موسي براي دريافت كتاب آسماني تورات، چهل شبانه روز در كوه طور به عبادت و مناجات پرداخت و پيامبر گرامي اسلام براي دريافت وحي مدت هاي طولاني در غار حرا به عبادت مشغول بود. در روايات آمده است: «من اخلص العبادة لله اربعين صباحا ظهرت ينابيع الحكمة من قلبه علي لسانه» [2] هر كس چهل شبانه روز تمام كارهايش رنگ عبادت و خلوص داشته باشد، خداوند چشمه هاي حكمت را از قلبش بر زبانش جاري مي سازد.

آري عبادت خالصانه، دانشكده اي است كه چهل روزه فارغ التحصيلاني حكيم پرورش مي دهد كه حكمت را از سرچشمه ي الهي



[ صفحه 27]



دريافت و به ديگران تحويل مي دهند.