همانگونه كه كرات آسماني و زمين در عين حركت هاي مختلف وضعي و انتقالي، همواره مدار ثابتي دارند، عبادات نيز با همه ي شكلها و صورت هاي مختلفشان بر مدار ثابتي قرار دارند كه آن رضاي خداوند است، گرچه شرائط زماني و مكاني، فردي و اجتماعي نوع حركت در اين مدار را تعيين مي كنند.

مثلا مسافرت، نماز را دو ركعتي مي كند و بيماري، شكل نماز را تغيير مي دهد، اما نماز دو ركعتي و يا شكسته نيز نماز است و بر مدار ياد خدا و رضاي او و انجام فرمان او قرار دارد. (و أقم الصلوة لذكري) [1] .