پاورقي شماره ي 12 صفحه 70

مرحوم صدوق در توحيد: 102 آورده است كه؛ مرحوم محمد بن حسن بن أحمد بن وليد، از محمد بن حسن صفار، از عباس بن معروف، از ابن أبي نجران، از حماد بن عثمان، از قول عبدالرحيم قصير گفت:

«درباره ي مسائلي، با دست عبدالملك بن أعين، به امام صادق عليه السلام نوشتم، از جمله اينكه:

از خداي عزوجل! مرا آگاه كن، آيا؛ به صورت و نقشه برداري، توصيف مي گردد؟. فدايت شوم! اگر صلاح بدانيد؛ مذهب درست يكتاپرستي را بر من بنويسيد.

آن بزرگوار، با دست عبدالملك بن أعين نوشت:

رحمت خدا بر تو! از توحيد و روش أفراد پيش از خود، پرسيدي. بنابراين؛ خدائي كه؛ همانندش چيزي نيست (از اين گونه أوصاف و انگاره ها منزه و) برتر است! و او شنوا و بينا است!. از آنچه توصيف كنندگان، به توصيف خداي تبارك و تعالي! پردازند و تشبيه كنندگان - از روي تهمت و افترا - به خلقش تشبيه كنند، منزه و برتر است!.

و رحمت خدا بر تو! بدان! كه مذهب درست در يكتاپرستي، چيزي است كه؛ قرآن، از صفات خداي عزوجل! با آن نازل شده. پس؛ بطلان و تشبيه - هر دو - را از آستان قدس الهي، دور بدان! از اين رو؛ [نفي و تشبيه]، مردود است.

او است، خداي ثابت موجود!.

خدا، از آنچه توصيف كنندگان، وصفش كنند برتر است. و از قرآن، پا فراتر مگذار! كه بعد از بيان (و هدايت)، گمراه مي شوي!»

و كليني، آن را در كافي - جلد 100:1، روايت كرده است.



[ صفحه 171]