در روايتي ديگر آمده است:

عن حماد بن عثمان قال: سمعت اباعبدالله عليه السلام يقول: لجلوس الرجل في دبر صلوة الفجر الي طلوع الشمس انفذ في طلب الرزق من ركوب البحر، فقلت: يكون للرجل الحاجة يخاف فوتها، فقال: يدلج فيها و ليذكر الله عزوجل فانه في تعقيب مادام علي وضوء. [1] .

حماد بن عثمان مي گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مي فرمودند: نشستن انسان بعد از نماز صبح تا طلوع شمس اثرش در بدست آوردن روزي از اينكه در دريا سير كند، بيشتر است. مي گويد: من به حضرت عرض كردم: گاهي وقتها نيازي دارد كه مي ترسد از بين برود. امام فرمود: اين پي حاجت و كار رفتن داخل در اين ذكر گفتن بعد از نماز است و اين پي كار رفتن خود ذكر خدا و بدانيد او در تعقيب نماز است تا وقتي كه وضو دارد.



[ صفحه 148]