نماز چه قدر جاذبه دارد كه همه ي افراد را يكسان به سوي خود دعوت مي كند. هنگام فرارسيدن وقت نماز همه ي دل ها پيش خداست. هر كس اخلاص و حضور قلبش بيشتر باشد، پيش خداوند عزيزتر است. فرق نمي كند كارگر باشد يا كارفرما.

هنگام نماز جماعت و نماز جمعه و مراسم حج، هر كس فكر خودش است برتري افراد فقط در اتصال به خداوند است.

چه زيباست در كارخانجات و در اداره ها نيز همه با شنيدن صداي اذان به سمت نماز بروند، حالا مدير باشند يا كارمند، مدير عامل باشد يا كارگر،



[ صفحه 101]



فرقي نمي كند؛ اينجاست كه غرور و تكبر ريشه كن مي گردد. اگر به اينجا برسيم كه وزير و مدير عامل در نماز جماعت كنار كارگر و كارمند باشند آن موقع مي توانيم بگوييم جامعه ي ما جامعه ي نمازي است. متأسفانه در خيلي از جاها اين سنت احيا نمي شود، مدير عامل و يا افراد ديگر كه پست بالاتري دارند فكر مي كنند اگر به صف نماز جماعت حاضر شوند، از مقامشان كاسته مي شود و به همين خاطر به نماز نمي روند. هنر اين است كه در نماز جماعت و جمعه كارگر و كارفرما شانه به شانه ي هم باشند و با هم خداوند را صدا بزنند و با هم دعا كنند؛ آن موقع است كه خط توليد ما بالا مي رود و اين نماز يك پيوند دوستي بين آنها ايجاد مي كند.