ابوعثمان مي گويد: «من با سلمان فارسي رحمه الله زير درختي نشسته بودم. او شاخه ي خشكي را گرفت، آن را تكان داد تا تمام برگ هايش فروريخت. سپس رو به من كرد و گفت: سؤال نكردي چرا اين كار را كردم.

گفتم: بگو ببينم، منظورت چه بود.

گفت: اين همان كاري بود كه پيامبر صلي الله عليه و آله انجام داد، هنگامي كه خدمتش زير درختي نشسته بودم، سپس پيامبر اين سؤال را از من كرد و گفت: سلمان نمي پرسي كه چرا چنين كردم؟ من عرض كردم: بفرماييد چرا؟

فرمود: «ان المسلم اذا توضأ فأحسن الوضوء ثم صلي الصلوات الخمس تحانت خطايا، كما تحانت هذا الورق ثم قرء هذه الآية و أقم الصلوة؛ هنگامي كه مسلمان وضو بگيرد و خوب وضو بگيرد، و سپس نمازهاي پنجگانه را به جا آورد، گناهان او فرومي ريزد، همان گونه، كه برگ هاي اين شاخه فروريخت،



[ صفحه 73]



و سپس همين آيه (أقم الصلوة...) را تلاوت فرمود.» [1] .

اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمايد: «من أتي الصلاة عارفا بحقها غفر الله له؛ [2] كسي كه نماز به جا آورد در حالي كه عارف به حق آن باشد، غفران و آمرزش الهي شامل حال او خواهد شد.»