روز قيامت روز اخلاص كامل است. آنجا پرده ها برداشته مي شود، حقيقت هر چيزي روشن مي شود و نماز با اخلاص يا باريا در آن ظهور مي كند. رسول خدا صلي الله عليه و آله مي فرمايد: «اذا كان يوم القيامة صارت امتي ثلاث فرق فرقة يعبدون الله خالصا و فرقة يعبدون الله رياء و فرقة يعبدون الله يصيبون به دنيا»:

روز قيامت امت من به سه دسته تقسيم مي شوند:

1- دسته اي كه خداوند را با اخلاص عبادت كرده اند.

2- دسته اي كه خداوند را از روي ريا عبادت كرده اند.

3- گروهي هم براي رسيدن به دنيا دست به عبادت زده اند.

در آن هنگام خداوند به كساني كه به خاطر مسائل دنيوي خدا را عبادت نموده اند، مي فرمايد: به عزت و جلالم سوگند بگو براي چه چيز مرا عبادت كردي؟

مي گويد: براي دنيا.

خداوند مي فرمايد: بنابراين آنچه را كه اندوخته اي به حال تو سودي نمي دهد و به سوي آن باز نمي گردي. و دستور مي دهد تا وي را به آتش ببرند.

و به آنكه خداوند را از روي ريا عبادت كرده اند، مي فرمايد: سوگند به عزت و جلالم از عبادت من چه منظوري داشتي؟

مي گويد: قصد من ريا بود.

خداوند مي فرمايد: چيزي از عبادت تو نزد من صعود نكرد و امروز به كار تو نمي آيد، او را به آتش ببريد.



[ صفحه 58]



ولي به كساني كه خداوند را از روي اخلاص عبادت نموده اند، مي فرمايد: سوگند به عزت و جلالم به چه مقصد عبادت مرا انجام دادي؟

مي گويد: به عزت و جلالت سوگند تو از من آگاه تري، من فقط براي رضاي تو و كسب سراي آخرت به عبادت قيام كردم.

خداوند مي فرمايد: بنده ام راست مي گويد، او را به بهشت ببريد.