- ليلا قائمي

كم كم صداي برخورد قطرات باران برروي آسفالت ها و سنگ فرش ها در سكوت سنگين شب محو و نابود مي شد و باران كه ساعتي پيش باريدن گرفته بود، بند مي آمد. ساعات آخر شب با قدرتي عجيب و ترسناك همه چيز را به سكوت وادار كرده بود. گه گاه عبور يك اتومبيل مرز اين سكوت مرگبار را مي شكست و از قدرت شب مي كاست؛ ولي لحظه اي بعد باز دوباره همه چيز رنگ سكوت به خود مي گرفت.

عقربه هاي ساعت ديواري 20 دقيقه به ساعت 1 نيمه شب را نشان مي دادند كه دستگيره پنجره را چرخاندم. هوايي سرد با زمزمه اي متناوب كه از دور مي آمد اتاق را پر كرد. لحظه اي بعد چراغ اتاق زهرا روشن شد و من توانستم در روشني چراغ اتاقش، او را ببينم. گرماي لذت بخشي سرتاپايم را پر ساخته بود. بي توجه به همه و بريده از همه كس غرق در تماشاي او بودم. اي كاش مي توانستم با او باشم و يا دست كم بدانم كه در اين سرما چه مي گويد و چه مي جويد.



-ليلا قائمي ـ 27ساله ـ از تهران با يك پژوهش درباره نماز و زكات از مسابقه استقبال كرده و با مجموعه اي از آيات قرآني و روايات مربوط به آن موضوع، اثر خود را گردآوري و تنظيم كرده و توضيحاتي درباره آن ها داده است.

از آن جا كه حاصل تلاش خانم قائمي يك اثر خلاقه نيست، مشكل مي توان درباره توانمندي او در عرصه قلم قضاوت كرد؛ اما مجموعه آثار او حكايت از روح تحقيق و پژوهش دارد.