- خديجه عسگري

مهدي جان! هر روز غروب دلم هواي تو را مي كند و در تنهايي و سكوت خود صدايت مي كنم. مي دانم كه صدايم را مي شنوي. دلم مي خواهد جواب مرا هرچه زودتر بدهي. احساس من به تو مثل احساس شاپرك است. هر چند كه ناملايمات روزگار بال مرا شكست و قدرت پرواز را از من گرفت؛ اما دلم با تو بود.



-خديجه عسگري ـ 16 ساله ـ از سلمان شهر اين مجموعه را ارسال كرده است و نتيجه تلاش او كه در بخش «آثار گوناگون» مسابقه شركت كرده است، ده قطعه ادبي است كه در آن ها از اشتياق به ظهور امام عصر و نقش نماز و ستايش پروردگار در رستگاري آدميان سخن به ميان آمده است. با اين كه نوشته هاي نويسنده، سرشار از هيجانات عاطفي و ارادت به موضوع نگارش است، اما هنوز نتوانسته اين احساسات را در جهتي تأثير گذار هدايت كند و به آن ها انسجام بخشد. وي، هنوز در حال كشف توانمندي هاي خود در عرصه قلم و نوشتن است.

عنوان فصل هاي اين مجموعه به شرح زير است:

«محفل انس من با امام و ارتباط آن با نماز» ، «تنهايي امام و نماز» ، «خالصي امام و نماز» ، «عدالت امام و نماز»،«ياري رساندن به امام و نماز» ، «رابطه امام با جوانان و نماز» ،«ظهور امام و نماز»، «حقيقت امام و نماز»، « اهميت امام و نماز» و «احساس من نسبت به امام و نماز» .