من همان كس هستم كه خدايم مرا در كنار تزكيه مال كه مقدمه تزكيه جان است، [1] قرار داد؛ چنانچه فرمود: آن كس كه تزكيه



[ صفحه 154]



مال كرد و خداوند را به عظمت ياد نمود (تكبير، تهليل و تحميد خدا را معتقدانه گفت) و نماز را بپا داشت رستگار است. [2] .

تذكر: خداوند بندگان خود را دوست دارد و راضي نيست كه فردي در سختي زندگي كند، به خصوص براي تغذيه.

خداشناسان به هيچ وجه نبايد از غذاي مستمندان غافل باشند و اصولا بعثت انبيا براي قسط و عدل بوده، هم قسط مادي و هم قسط روحي و معنوي. پس نبايد فردي از افراد از حداقل حقوق و امكانات ضروري محروم باشد. اين نكته قابل ذكر است كه هر انسان و هر شهروند بايد از تن پروري و تنبلي پرهيز كند و در صورت امكان به امر معاش بپردازد.