نماز و قرباني نوعي سپاسگزاري است

من آن عنصر تابناك، يعني نماز عيد مي باشم، و نوعي شكرانه نعمت هاي الهي هستم، چنانچه خداوند به پيامبر فرمود: «ما به تو كوثر و خير و نيكي زياد عنايت كرديم. پس نماز شكر بجاي آور و قرباني كن.» [1] .



[ صفحه 152]



توضيح: عظمت عيد قربان به خاطر عظمت خداوند و سپس عظمت انسان است؛ زيرا ابراهيم خليل الله واقعا خليل و دوست خالص خدا بود كه به بالاترين درجه عبوديت رسيد و از فرشتگان پيشي گرفت از امتحان مال و جان و اولاد به بهترين وجه درآمد و حاضر شد بدون هرگونه دغدغه اي فرزندي كه در سن پيري به او عنايت شده بود ذبح نمايد كه خداوند به ذبح ديگر راضي شد. پس ما هم در مواقعي كه از بركات مكتب ابراهيمي برخوردار مي شويم شايسته است به شكرانه آن، نماز خوانده و قرباني و يا انفاق كنيم.

نماز، عبادتي بدني همراه با خضوع و خشوع مي باشد كه مختص خداوند است و قرباني نيز كه به نشانه ي فدا كردن بهترين عزيزان خود براي خداست عبادتي مالي نيز براي خدمت به خلق است كه لذا سهم عمده اي از قرباني در اختيار ديگران قرار



[ صفحه 153]



مي گيرد. قرباني كننده نيز حق دارد از آن استفاده كند تا بداند خداوند به دنيا و آخرت همگان توجه دارد.

توضيح: آب كوثر، از الطاف بزرگ خدا در قيامت است و فقط مختص رتبه انساني مي باشد و هر كس از آن بنوشد وجودش براي دريافت نعمت هاي بهشت مستعد مي شود و در اختيار پيامبر اسلام و آل پيامبر است و هر كس كه مستحق بهشت است چه از امت هاي قبل و چه از امت پيامبر اسلام باشد مي تواند از اين كوثر بهره مند شود. و در اين دنيا نيز قرآن و دستورات اسلام و عترت، كوثري (خيري) عظيم هستند كه ما را به كوثر آخرت و آب كوثر مي رسانند؛ همان آبي كه موجب حيات زيباي جاودانه خواهد بود.