پيام جمله «لم يلد و لم يولد»
بيانگر پدر و فرزند نبودن خداوند بوده و توضيحي بر احديت ذات بي مثل او هستم.
خداوند كسي را از ذات خود توليد نكرده و ذاتش مولد نيست، بلكه خالق پديده هاست؛ زيرا هر مولد و متولد، محدود و نيازمند است و مرگ دارد.
بنابراين من نمازم: و با سوره توحيد رد كننده ي قول مسيحيت هستم كه مي گويد: «خدا پدر عيسي است و عيسي پسر است».
و همچنين رد قول يهوديت مي نمايم مي گويد: «عزيز فرزند خداست».
و قول آنها را كه گفتند: «ملائكه فرزندان و دختران خدا هستند» باطل مي دانم.
و من پيام «لم يولد» را اعلام مي كنم. زيرا كسي كه ذاتش متولد كننده باشد بايد متولد شده باشد و خداوند اگر متولد شده بود مبدأ هستي نبود و مثل و مانند داشت و او و مانند او هر دو محدود به حدود و مكان مي شدند و محدود، حادث است و هر حادث، تغييرپذير و زائل شدني است مضافا به اين كه اگر خداوند شريك داشت قوانين عالم تضاد پيدا مي كرد و رسولان در اصول
[ صفحه 127]
گفتارشان مشترك نبودند و ضمنا در نظام جهان تصادم به وجود مي آمد.
پس خداوند از چيزي توليد نشده و يگانه است.