من نمازم: و صراط و راه شايستگان را تأييد مي كنم.

من ترغيب كننده به راه آنها مي باشم كه مورد لطف و نعمت حقيقي و معنوي خدا هستند. همان ها كه حزن و ترسي ندارند و داراي نفس مطمئنه مي باشند و قرآن در جايي ديگر فرمود: «هر كس از خدا و رسول اطاعت كند با آن كساني است كه مورد نعمت خدا هستند» يعني با انبيا، راستان، شهدا و صالحان محشور خواهد شد. [1] .



[ صفحه 119]



نمونه آن در قرآن معرفي شده مانند «ربيون و خداجويان» كه ياران انبيا بودند و مقاومت هاي شگفت آوري به خرج دادند. [2] و يا اصحاب كهف كه در برابر سلطان جائر تسليم نشدند. طرفداران نوح، هود، موسي، عيسي و ياران رسول اكرم (ص) و ساير انبيا كه همه ي اينها به خاطر استقامت در بندگي، مورد تمجيد خداوند بوده اند، نعمت حقيقي خدا شامل حالشان گرديده و خواهد گرديد.