من سوره حمدم مكررا رحم و مهرباني خدا را به جهان معرفي مي كنم.

اما رحمانيت من، يعني هر چه خداوند آفريده، با فضل و رحمت خود آفريده و لحظه به لحظه فضل و رحمت او بر موجودات و بر انسانها جاري است، مگر آن كه فردي يا جامعه اي برخلاف جريان فضل و رحمت خدا حركت كند.

من سوره حمدم: كه محبوبيت رب العالمين را گوشزد مي كنم بدين معنا كه هر چه از خوشي و يا ناراحتي و بلا وجود دارد مي تواند براي انسان موجب تربيت و كمال بوده باشد. حتي موجودات موذي و حتي شيطان كه خود منفور خداست. اگر كسي او را خوب بشناسد با او مبارزه مي كند و استعداد نهفته اش شكوفا شده و قوه ها به فعل تبديل مي گردد. زيرا بدني كه در مقابل ميكروب قرار بگيرد و بتواند مقاومت كند قوي مي گردد و واكسينه



[ صفحه 103]



كردن يعني ميكروبي شعيف شده را داخل خون نمودن تا اين كه بدن در مقابل هجوم ميكروب هاي قوي تر مقاوم تر بشود.

لذا ايستادگي در مقابل هواي نفس و شيطان موجب پرواز ملكوتي انسان به ساحت رحمت خدا مي گردد.

چنانچه نمونه هاي زيادي از انبيا و اوصيا و پاكيزگان ديگر در اين دنيا ظاهر شده است. ولو سختي هاي زياد كشيدند و سختي ها نيز نوعي نعمت بوده و موجب تقرب است.