آري خدايم فرمود: «هنگام هر نماز لباس خود را بپوشيد». [1] .

توضيح: لباس و پوشش در نماز واجب شده و براي ذكر و دعا واجب نيست؛ زيرا در برابر خدا با لباس و بي لباس تفاوت نمي كند. او به همه زواياي موجود ما بيناست. اما خداوند خواسته

[ صفحه 80]

زيبايي ظاهري را هم در نماز حفظ كنند كه خاطره ي تحقيرآميزي در قيام و قعود و سجود ايجاد نشود. و براي اطمينان خاطر نمازگزار پوشش در خلوت نيز لازم است، بلكه پوشش كامل فضيلت بيشتري دارد و جلوه ي نماز نيز به پوشش كامل و نظافت سر و روي و دهان و دندان ها و استفاده از بوي خوش مي باشد.

قرآن صريحا فرموده: «خذوا زينتكم عند كل مسجد» [2] (مائده، 31)

[1] از ناف تا زانو پوشيده باشد مگر آن كه در خلوت باشد كه آن هم بايد به هر صورت عورت و اطراف آن پوشيده باشد.

[2] زنها بايد سر و بدن خود را بپوشند و فقط باز بودن صورت و دستها از مچ مانعي ندارد. مگر آن زمان كه آرايش شده باشند.

به خاطر اهميت ايمان و نماز پس از غسل شيعه لازم مي داند از ميت مسلمان تجليل شود و معطر شده يعني قبل از پوشيدن، اعضاي سجده را كافور بگذارند و اول پيشاني او را كافور بگذارند، زيرا خاكساري واقعي به سر و مغز و تفكر بستگي دارد.

به خاطر ارزش ايمان و بندگي و نماز است كه لباس پوشيده (كفن كرده) آن هم با كفن پاك و طاهر و بدن غسل داده شده و رو به قبله دفن مي شود. لذا انسان بي ايمان و انساني كه ضروريات دين را رد كرده چنين احترامي ندارد.